ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ, Αναδυομένη

Αναδυομένη

Στο ρόδινο μακάριο φως, να ‘με, ανεβαίνω της αυγής,

με σηκωμένα χέρια.

Η θεία γαλήνη με καλεί του πέλαου, έτσι για να βγω

προς τα γαλάζια αιθέρια.

Μα ω οι άξαφνες πνοές της γης, που μες τα στήθια μου χυμούν

κι ακέρια με κλονίζουν!

Ω Δία, το πέλαγο ειν’ βαρύ και τα λυτά μου τα μαλλιά

σαν πέτρες με βυθίζουν!

Αύρες, τρεχάτε, ω Κυμοθόη, ω Γλαύκη, ελάτε, πιάστε μου

τα χέρια απ’ τη μασκάλη.

Δεν πρόσμενα, έτσι μονομιάς παραδομένη να βρεθώ

μες στου Ήλιου την αγκάλη.



ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ
Αναδυομένη
ΛΥΡΙΚΟΣ ΒΙΟΣ
έκδ. ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
1947

εικόνα
surfacing
μετείκασμα του Βασίλη Πολύζου
2014