Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

κιτς / ο ήλιος λάμπει στο προκάτ μπετόν


κιτς

βυθισμένα σκαριά
βυθισμένα κορίτσια
Ελευθερία Α.
Ελευθερία Β.
Ελευθερία Γ.
και ούτω καθεξής
μέχρις εξαντλήσεως του αλφαβήτου
κρατάνε τα λυχνάρια τους
στην επιφάνεια του νερού
μόλις και μετά βίας


τραγουδούν στην ταράτσα
castrati γάτοι
κι οι τενορίνοι
εν ειρήνη

ο πίνων μου το αίμα
εν εμοί μένει
περιμένει

ώρα πρωινή
ο ήλιος λάμπει στο προκάτ μπετόν
στο στιλβωμένο γρανίτη

here comes Mr Kipling
his muscles a-rippling
he sits and shits
and spits and pats
his shitty spats

ώρα πρωινή το φως αυτοκτονεί

ω πόλις πόλις police police
civitas dei
αχ ν’ άνοιγαν οι πύλες τ’ ουρανού
να πρόβαλλε η ωραία μυλωνού


κιτς, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από το βιβλίο
μια δεύτερη ανάγνωση του ποιητή Κ και άλλα αμφίδρομα
εκδ. ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2008

εικόνα: δημοσίευμα της εφημερίδας
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

2 σχόλια:

meril είπε...

Πικρός σαρκασμός...
και κείνο το αχ του τέλους...
θα ταν μια ανάσα οσο να πεις....

Dizziland Reporter είπε...

Όχι, όχι, Μεριλού!
Κέφια είχα, όταν το 'γραφα.
Οι ευνούχοι γάτοι στην ταράτσα,
ο λαμπρός ήλιος στο μπετόν, ο Mr Kipling, ο ιερός Αυγουστίνος, η πόλις-police, και πάνω απ' όλα και όλους η Ωραία Μυλωνού, τι μάζωξη!
Αιμ