Ρουφίνος
Παρθένος ἀ ργυρόπεζος ἐλού ετο͵ χρύ σεα μαζῶν
Παρθένος ἀ ργυρόπεζος ἐλού ετο͵ χρύ σεα μαζῶν
χρωτὶ γαλακτοπαγεῖ μῆλα διαινομέ νη·
πυγαὶ δ΄ ἀλλήλαις περιηγέες εἱλίσσοντο͵
ὕ δατος ὑ γροτέ ρῳ χρωτὶ σαλευό μεναι·
τὸν δ΄ ὑ περοιδαί νοντα κατέσκεπε πεπταμένη χεὶρ
οὐχ ὅλον Εὐ ρώταν͵ ἀλλ΄ ὅσον ἠ δύνατο.
Εἰ ς παρθένον λουομένην
παρθένος αργυρόπεζος, μια ζωγραφιά του βασ.
6 σχόλια:
Το μαντεύω περίπου. Αλλά θα ήθελα μετάφραση. Ευχαριστώ.
Κλεονίκη
Δίνω τη μετάφραση του Βασ. Λαζανά από το βιβλίο του "Τα αρχαία ελληνικά ερωτικά επιγράμματα" (Παπαδήμας 1990):
"Μια κόρη ελούζονταν και ράντιζεν, η αργυροπόδα,/του ολόλευκου, ως γάλα, στήθους της τα ολόχρυσα τα μήλα./Και ανασάλευαν των νώτων οι γλουτοί με χάρη/και τρέμιζε το δέρμα τους κι από το κύμα πλέον ακόμη./Με την παλάμη τον εξογκωμένο Ευρώτα της η κόρη/εκάλυπτε, όχι ολόκληρο, όσο περσότερο δυνόταν!"
ας φανταστούμε, Βασίλη, το μέσα των ματιών της,
νομίζω φανερώνεται .
ηδείαι λέξεις:)
( τον καφέ βέβαια τον πίνoυμε σκέτο)
σε φιλώ.
Πάντως ο Ρουφίνος δεν αφήνει τίποτε στη φαντασία! Την υπερβαίνει.
Ηδίστη γλώττα, Αρετή. Κι ας μην υπήρχε τότε ούτε γλυκύς, ούτε πολλά βαρύς, ούτε σκέτος!
A kiss is a kiss. Είπαμε.
Β.
Νομίζω ότι η μετάφραση του Αντρέα Λεντάκη ήταν ωραιότερη. Θα τη βρω και θα επανέλθω.
Reader
Έχω κι εγώ τη μετάφραση του Λεντάκη
αγαπητέ Reader. Πράγματι αποδίδει καλύτερα τον ερωτισμό του ποιήματος.
"Λουζόταν η κόρη με τους λευκούς μηρούς κι έπεφτε το νερό/στα χρυσά μήλα του στήθους της που σάλευαν στο γαλατένιο σώμα./Πίσω οι γλουτοί της τρίβονταν ο ένας με τον άλλον/καθώς μετακινιόταν, κι ήταν πιο υγροί κι απ' το νερό./Και τον Ευρώτα της, μπροστά, που φούσκωνε, δειλό/το χέρι σκέπαζε κι όχι όλο, όσον μπορούσε."
Δημοσίευση σχολίου