Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Νάνος Βαλαωρίτης, 3 ποιήματα / το αναγνωστήριο, αφιέρωση


Αμνημόνευτα

Είμαι ένας ποιητής τροποποιημένος
σαν τον περιβόητο ραστακουέρο
ζοφερός την όψη και το πνεύμα
φέτος κόψαμε μαζί την πίτα

κι έπεσε το νόμισμα στη Ρίτα
μα ποια είναι η Ρίτα αυτή
που τελευταίως τόσο συχνά την
αναφέρουν στην Άπω Ανατολή

δώρο της κάνει η μητέρα της
έναν σπάνιο αρχαίο δονητή
δεν έπρεπε να το πούμε αυτό
αύριο θα σηκωθώ πρωί πρωί

να μαγειρέψω τορτελίνια
με ασυνήθιστες προϋποθέσεις
δεν αντέχω τις παρά φύσιν
ασύστολες συστάσεις τρίτων

αύριο φεύγω για την Αργεντινή
να δώσω τόπο στην οργή
να συναντήσω έναν άνθρωπο
που δεν εννοεί να εμφανιστεί

θέλει να μιλήσει αλλά δεν μπορεί
είναι αιχμάλωτος του εαυτού του
κλείνεται συχνά στην κάμαρά του
μα δεν βγαίνει ποτέ πριν ξαναμπεί

Αθήνα, 29 Γεν. 2005


ΤΣΑΪ ΜΕ ΛΕΜΟΝΙ ΚΑΙ ΣΑΜΠΑΝΙΑ
(το μετατοπισμένο θέμα στην ποίηση)

Περιμέναμε στην ουρά με το δίσκο
στο χέρι να φτάσει η σειρά μας
να πάρουμε το πιάτο με τα κεφτεδάκια
ένα γλυκό χωρίς ζάχαρη και μιαν

Υπέροχη πατάτα γεμιστή μεγάλη
σαν ολόκληρο τμήμα της αστυνομίας
πλήρες με χειροπέδες και κρατητήρια
με υα νεόχτιστα κελιά

Για τους τυχερούς κρατούμενους
που συλλαμβάνονται εική κι ως έτυχε
μ’ ένα με δύο με τρία και τέσσερα
παιδιά – όλοι μαζί στην κλούβα

Σε λίγο θα φανεί πού θα σε πάει
αυτό – θα μας πάει μοιραία
στη σιδηροδρομικά γραμμή
άχρηστη σαν νεκρός στην κάσα του
κι ωραία σαν στρατιωτικό νοσοκομείο

Σ’ ένα τοπίο με απίθανη θέα
από ’δώ έως τη στάση του λεωφορείου
(τι συναρπαστικές στροφές ήταν
αυτές με θέμα ένα πορνείο)
Αθήνα, Μάρτιος 2005


Ύστατο σονέτο

Τι θλιβερή ετούτη του χωρισμού η μέρα
ο ήλιος ετοιμάζει τις αποσκευές του
να πάει να φωτίσει τις σκοτωμένες
ώρες μας στην ανυπόστατη άλλη χώρα

Όπου μόλις τώρα θα σηκωθούν αγουρο-
ξυπνημένοι οι κάτοικοι που λένε
ανάποδα από μας τις λέξεις και με
τα χείλια τους προφέρουν το νερό ορενότ

Τι παράξενη μοίρα αυτή να μην
παίρνομε είδηση ότι βρισκόμαστε
στους αντίποδες του εγώ και του εσύ

αφού μαζί περάσαμε ολόκληρη ζωή
απ’ την καλή και την ανάποδη ώσπου
μας διέγραψε του ποιήματος το τέλος
Αθήνα, Οκτ. 2004


Νάνος Βαλαωρίτης
Αμνημόνευτα
Ύστατο σονέτο
από το βιβλίο Άνθη του Θερμοκηπίου
εκδ. ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2010

Τσάι με λεμόνι και σαμπάνια
από το βιβλίο Το ξανανοιγμένο κουτί της Πανδώρας
εκδ. ΑΓΚΥΡΑ 2006

Το αναγνωστήριο
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2004
αφιερώνεται στον Νάνο Βαλαωρίτη

Δεν υπάρχουν σχόλια: