Τετάρτη 9 Ιουλίου 2014

Μικρά Θαλασσινά Φεγγάρια (ΕΡΤ 1 1985, 1986, 1987) /3/ «ξέρεις τι ψάρι τρώει ένα δελφίνι στην καθισιά του;»





Βασίλης Πολύζος
Μικρά Θαλασσινά Φεγγάρια (3)
(το κείμενο της ταινίας, συνέχεια από το προηγύμενο}
©Βασίλης Πολύζος 1985



(αναδημοσίευση από το
blog emiliusx.blogspot.gr
αναρτήσεις 8.8.2011, 11.8.2011, 16.8.2011 και 19.8.2011)


              

              
V



─ Τα δίχτυα αυτά, λέει ο Γιάννης, είναι για μικρά ψάρια.
Γαύρο, σαρδέλα, σαυρίδι και τα ρέστα. Γι’ αυτό οι τρύπες
τους είναι μικρές, να μην ξεφεύγει το ψάρι. Το δίχτυ που
βλέπεις ζυγίζει χίλια κιλά. Εξήντα οργιές πλάτος, τρακόσες
σαράντα μάκρος. Τώρα που κάναμε συνεταιρισμό μπο-
ρούμε και τ’ αγοράζουμε πολύ φθηνότερα. Παλιότερα
μας στοίχιζαν μια περιουσία.

Τα δίχτυα, με τα μολύβια στη μιαν άκρη και τους
φελλούς στην άλλη, κατεβαίνουν στο νερό σαν φράχτης.
Όση ώρα πέφτουν τα δίχτυα, το καΐκι κάνει μανούβρες, να
τα φέρει κύκλο, να κλείσουν ολόγυρα τα ψάρια, εκεί που
έχουν συναχτεί θαμπωμένα από τις λάμπες.




            VI


Στο μεταξύ ο καιρός έχει γυρίσει. Ψιλόβροχο κι αέρας,
όπως το περίμενε από ώρα ο καπετάνιος, ειδοποιημένος
με τον ασύρματο από τα γρι γρι που τράβηξαν πιο πέρα.

Όχι, βέβαια, σπουδαία πράματα, μα όσο και να ’ναι σ’
εμποδίζουν στη δουλειά, σε κάνουν να βιάζεσαι.

Το μαγγάνι μαζεύει το τεντωμένο συρματόσχοινο,
σφίγγοντας το σάκο των διχτυών. Όλο το πλήρωμα
δουλεύει αυτή την ώρα. Άλλοι ανεβάζουν τα δίχτυα κι
άλλοι τα ταχτοποιούν στην πρύμη και στην πλώρη, όπως τα
φέρνει ο μαγγανάς, τινάζοντάς τα να φύγει το Θαλασσινό
νερό από πάνω τους.

Μια σκέψη είναι στο μυαλό του καθενός. Να δούμε τι θα
βγάλουμε απόψε, δεν φαίνεται πολύ το ψάρι. Αν κρατήσει
ο καιρός, μπορεί και να ξανακαλάρουμε.




               VII

Σαυρίδια. Λιγοστή καλάδα. Καμιά εικοσαριά τελάρα, τα
υπολογίζει με το μάτι ο καπετάνιος πριν να τ΄αδειάσουν
ακόμα στο μεγάλο κάδο.
Δε φαίνεται ευχαριστημένος.
─ Να δεις άλλες φορές, μου κάνει, να μην έχουμε πού να
βάλουμε το ψάρι. Να βουλιάζει το καΐκι από το βάρος. Ας
είναι, τα ’χει αυτά η δουλειά μας. Ήταν και κείνα τα
δελφίνια που περάσαν κατά ώρα δέκα. Μπορεί να διώξανε
τα ψάρια.
─ Ξέρεις τι ψάρι τρώει ένα δελφίνι στην καθισιά του;
ρωτάει σε λίγο.
Δεν μπορώ να του δώσω απάντηση.
Ο καιρός δε λέει να στρώσει, όσο πάει χαλάει. Μέσα
στον Παγασητικό βρέχει καρεκλοπόδαρα.
Για απόψε τελειώσαμε. Γυρίζουμε στον Πλατανιά.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

το εικαστικό και φωτογραφικό υλικό
είναι του Βασίλη Πολύζου

ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Το ντοκιμαντέρ Μικρά Θαλασσινά Φεγγάρια
γυρίστηκε μετά από πρότασή μου το Μάη του 1985
για λογαριασμό της εκπομπής Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα
και προβλήθηκε από την τηλεόραση της ΕΡΤ 1 το καλοκαίρι
του 1985, ξανα τον Ιούλιο του 1986 και για τρίτη φορά στις
26 Ιουλίου 1987.

Δημοσιογραφική επιμέλεια, σενάριο, αφήγηση: Βασίλης Πολύζος
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Λάκης Κυρλίδης
Μοντάζ: Σπύρος Ανακτορίδης
Σκηνοθεσία:
Κώστας Φωτόπουλος

Το θέμα του ντοκιμαντέρ αυτού (Ψαρέματα με γρι γρι
στον Παγασητικό και πιο έξω) το έβλεπα ως ένα από μια
σειρά θεμάτων που ένιωθα πως χρωστούσα στο Βόλο και
το Πήλιο, όπως τα έζησα στα μαθητικά μου χρόνια.
Έτσι, έγραψα στο διάστημα 1984-1986, (μαζί με κάποια
μικρότερα για τον ίδια περιοχή, καθώς και με 40 περίπου άλλα
με αντικείμενο πάντοτε την ανάγνωση του ελληνικού χώρου}
τα κείμενα για τα ντοκιμαντέρ «Μπαλάντα για το Τρενάκι του
Πηλίου», «Η Κίτρινη Αποθήκη», «Τα 24 Χωριά», «Βολος, μια
πόλη θυμάται» και τα «Μικρά Θαλασσινά Φεγγάρια» (το
Πηλιορείτικο Κουιντέτο, όπως τα βάφτισα ως σύνολο}, με υλικό
απόλυτα οικείο και ζωντανό μέσα μου και με εκείνο που
φανερωνόταν ως δια μαγείας στη διάρκεια των γυρισμάτων.

Βασίλης Πολύζος, 8 Αυγούστου 2011 
          

Δεν υπάρχουν σχόλια: