μια γάτα βλέπει καναρίνια

    ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΟΛΥΖΟΣ
μια γάτα βλέπει καναρίνια

 Ξαναγυρίζουμε αενάως στα βυθισμένα σύμβολα

εν γνώσει των συνεπειών της Ατλαντίδας.

 

Τις προάλλες

(οι φωνές μας όρτσα στον ίαμβο

στα χέρια μας ο αγέρας τεντωμένο παλαμάρι

οι φτέρνες μας καρφωτές στην άμμο

παίρνοντας το λάσκο των κυμάτων)

σύραμε με τα δίχτυα μας τον ήλιο στην ακτή

ως πρόβατον επί σφαγήν.

 

Ήταν μια κρυφή απαντοχή

το βρέφος που μας ήρθε από το πέλαγος

με τα φύκια πλεγμένα στα μαλλιά του

το κορμί του ευωδιάζοντας πορφυρά κοχύλια

όμως καθώς το σήκωσαν απ’ το καλάθι του

οι θεραπαινίδες της Ναυσικάς

είδαν έναν τόσο δα Οδυσσέα

ήδη πανούργο μέσα στις φασκιές του

με τα χειλάκια του ανυπόμονα για τη θηλή.

Ξαναγυρίζω λοιπόν στα σβησμένα σημαδόφωνα

άνα – άνες – άνα – άνες

όρτσα στον τροχαίο

εν γνώσει των συνεπειών της φθοράς;

 

White man speak with forked tongue.

 

Στις παλιές υδατογραφίες

τα βουνά ήταν τόσο σταθερά

οι βόστρυχοί τους ρίζωναν ασάλευτοι

στα γαλανά νερά

τώρα σηκώσαν τρεις σειρές κουπιά

έτοιμα ν’ αποπλεύσουν προς Ατοπίαν

πριν μαστιγώσει ο βοριάς τις ράχες τους.

 

Είναι επίσης γεγονός

πως χτες το βράδυ το φεγγάρι

έκοψε τα δάχτυλά του στο σπασμένο τζάμι της σοφίτας

προκαλώντας ρίγη στην Οικογένεια Αραχνιδών

που φώλιαζε πίσω απ’ το σεντούκι με τα όνειρα.



Βασίλης Πολύζος
μια γάτα βλέπει καναρίνια
από το βιβλίο Ηλιακό Ποδήλατο
ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2003

ακρόπρωρο
εικαστικό του Βασίλη Πολύζου 2005