ΝΕΚΥΙΑ
μέρες που χάθηκαν χωρίς σημάδι
βαδίζαμε σαν τους στραβούς στον άδη
ο χειμώνας ήταν γλυκός (as
they say)
κι ο απρίλης άκαρδος
η βροχή πήγαινε σύρριζα στον τοίχο
οδός πατερημών
mariahilfer strasse
στη γωνία ο σκύλος μου έγινε απαρέμφατο
υλακτείν
το πρόβλημα είναι πώς θα στήσουμε
το σκηνικό της κόλασης
κάποιος τράβηξε το χώμα κάτω από τα πόδια μας
τα βιβλία do-it-yourself
μας πρόδωσαν
και τα κουρεία ήταν κλειστά
λόγω κυριακής
τα γένια μας μεγάλωναν
κι όμως ο χειμώνας ήταν γλυκός
ένας πελεκάνος τετρωμένος την πλευράν
σκόρπιζε ρουμπίνια στο χιόνι
και στο κλειστό παγοδρόμιο
ακίνητα τροπάρια
οι πιρουέτες των αμαζόνων
ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΒΙΡΓΙΛΙΟΣ LIVE:
a
te convien tenere altro viaggio
se vuo’
campar d’ esto loco selvaggio
ΝΕΚΥΙΑ ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από Το ταξίδι του Αιμίλιου στην Έρημη Χώρα
εκδ. ΕΡΙΦΥΛΗ 2008
Beatrice μετείκασμα του Βασίλη Πολύζου 2014
ΝΕΚΥΙΑ ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από Το ταξίδι του Αιμίλιου στην Έρημη Χώρα
εκδ. ΕΡΙΦΥΛΗ 2008
Beatrice μετείκασμα του Βασίλη Πολύζου 2014
2 σχόλια:
"στη γωνία ο σκύλος μου έγινε απαρέμφατο υλακτείν"
Καθότι λάτρης αυτών
των τετράποδων...γνώστες ένεκα
ποιητικής αδείας λόγο να διαχειρίζονται....
φιλί
αν ήταν λατίνος, θα γινόταν γερούνδιον!!!
QED
baci
Δημοσίευση σχολίου