η ανεκλάλητη ευτυχία των ψαριών

μαδριγάλι 

                                     I hate to see de evenin sun go down
                              cause my baby she done an lef dis town

Η μοίρα μου στο Huis ter Duin
ήταν η συνάδελφος
απ’το πανεπιστήμιο του Leiden.
Μου μίλησε για τη ρύθμιση της ενέργειας
στις Κάτω Χώρες
και για μια τουλίπα που βάφτισε η βασίλισσα
όταν επισκέφτηκε το Σπίτι στον Αμμόλοφο.
Έπειτα με κάποια συστολή
μου διηγήθηκε ένα ολλανδικό ανέκδοτο
για τον υπέργηρο πρύτανη
που πέρναγε ώρες στο παγκάκι του πάρκου
χαζεύοντας τα πόδια των κοριτσιών
καμωμένα από κρέμα σαντιγί
ή λείο βασάλτη.

― Τί κοιτάζετε, Χερ Προφέσορ;
― Κοιτάζω τις κοπέλες με τα σορτς
μα δε θυμάμαι για ποιό λόγο.

Her toothy smile. Sauerkraut.
Στην πόρτα μου λέει «καληνύχτα»
προσφέροντας το αριστερό της μάγουλο στον αέρα.

(Κυρία μου, είχα τις πιο ανεπίληπτες προθέσεις
ήθελα μόνο να γνωρίσω από κοντά
τις κάτω χώρες σας).
―Καληνύχτα.

Πάτερ ημών
είπα κατά μόνας
χτες ήμουνα
ένα κοπάδι λασπωμένα περιστέριa
χτες ήμουνα
ένας μαύρος Ιησούς απ’τη Ναμίμπια
χωρίς ένα ράντι στην τσέπη
χάρισα ένα βαρβάτο αλογάκι
από χαρτόνι αντιλόπης
σε μια καθολική καλόγρια
στην πλατεία του Αγίου Πέτρου
τα δάχτυλά μου άγγιξαν για μια στιγμή
τα δάχτυλά της.

―Αδελφή Τερέζα
ευωδιάζεις μοσχοκάρυδο και κανέλα
μη εισενέγκης με
είμαι ένας μαύρος Ιησούς απ’τη Ναμίμπια
προσευχήσου για μένα
γι’αυτό το ρίγος που σου χάρισα
για μια στιγμή
κάτω απ’τον πάναγνο αφαλό σου.

Ώρες παράλληλες με το νοτιά
ονειρεύτηκα μια κρεολή Σελήνη
κι ένα μπαλκόνι με τορνευτά κάγκελα
πάνω απ’τη θάλασσα
όπου ρεμβάζω
την ανεκλάλητη ευτυχία των ψαριών.


μαδριγάλι ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από το Ηλιακό Ποδήλατο,
εκδ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2003

μαδριγάλι μια φωτογραφία του Βασίλη Πολύζου
από το Huis ter Duin, Noordwijk aan Zee
Ολλανδία