T.S.
ELIOT, The Waste Land
lines 60-76
lines 60-76
Unreal
City
…………………………………………………………
Unreal City,
Under the
brown fog of a winter dawn,
A crowd
flowed over London Bridge, so many,
I had not
thought death had undone so many.
Sighs,
short and infrequent, were exhaled,
And each
man fixed his eyes before his feet.
Flowed up
the hill and down King William Street,
To where
Saint Mary Woolnoth kept the hours
With a
dead sound on the final stroke of nine.
There I
saw one I knew, and stopped him, crying “Stetson!
You who
were with me in the ships at Mylae!
That
corpse you planted last year in your garden,
Has it
begun to sprout? Will it bloom this year?
Or has
the sudden frost disturbed its bed?
Oh keep
the Dog far hence, that’s friend to men,
Or with
his nails he’ll dig it up again!
You!
hypocrite lecteur!—mon semblable,—mon frère!”
……………………………………………………………..
……………………………………………………………..
Μετάφραση: ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ
Ανύπαρχτη Πολιτεία
…………………………………………………….
Ανύπαρχτη Πολιτεία,
Μέσα στην καστανή καταχνιά μιας χειμωνιάτικης αυγής,
Χύνουνταν στο Γιοφύρι της Λόντρας ένα πλήθος, τόσοι
πολλοί,
Δεν το ’χα σκεφτεί πως ο θάνατος είχε ξεκάνει τόσους
πολλούς.
Μικροί και σπάνιοι στεναγμοί αναδινόντουσαν,
Και κάρφωνε ο καθένας μπρος στα πόδια του τα μάτια.
Χύνουνταν πέρα στο ύψωμα και κάτω στο Κίνγκ Ουίλλιαμ
Στρήτ,
Εκεί που η Παναγία Γούλνοθ μέτραε τις ώρες
Με ήχο νεκρό στο στερνό χτύπημα των εννιά.
Εκεί είδα έναν που γνώριζα, και τον σταμάτησα,
φωνάζοντας: «Στέτσον!
Συ που ήσουνα μαζί μου στις Μύλες με τα καράβια !
Κείνο το λείψανο που φύτεψες στον κήπο σου τον άλλο
χρόνο,
Άρχισε να βλασταίνει; Πες μου, θ’ ανθίσει εφέτο;
Ή μήπως η ξαφνική παγωνιά πείραξε τη βραγιά του;
Ω κράτα μακριά το Σκυλί τον αγαπάει. τον άνθρωπο,
Τι με τα νύχια του θα το ξεχώσει πάλι !
Συ ! hypocrite lecteur ! – mon
semblable, - mon frère ! »
………………………………………………………
………………………………………………………
εικόνα
Thames ’99
εικαστικό του Βασίλη Πολύζου
1999
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου