Οδός Μαγνήτων ’58
7
σήμερα σημαδέψαμε στον τοίχο
τ’ αρχέτυπα σύμβολα
περιστέρι ακροκέραμο φύλλo ελιάς
το λουλακί μιας πόρτας
το ζουζούνισμα της σφήκας
στ’ ανοιχτό σου παράθυρο
κάποιος έπαιζε πρωί πρωί
χαρούμενη ανοιξιάτικη βροχή
στο σαντούρι
έπειτα λύθηκε στο φως
βυθίστηκε στα χρώματα
αναδύθηκε με φτερά στους ώμους
άγγελος περνάει στο δρόμο
ραντίζει βούλες ροζ και πράσινες
στα φουστάνια των κοριτσιών
μυρώνει τα φιογκάκια τους
μα δε μπορεί ν’ αγγίξει
τα αινίγματά τους
είμαστε έτοιμοι
για την οικογενειακή φωτογραφία
περιμένουμε μόνο τη μικρή μας τη Μυρτώ
τη μέλλουσα γιαγιά μας
να κεντήσει ριζοβελονιά το πρώτο της στιχάκι
να προβάρει στον καθρέφτη
το πρώτο της φιλί
να φορέσει τ’ άσπρα σοσόνια της
8
αύριο ξημερώνει επέτειος μνήμης
για τη μυρουδιά του τζακιού στον αέρα
για το χιόνι που έτριζε κάτω απ’ τις γαλότσες
τα μεγάφωνα θα μεταδώσουν
το γενικό βήχα της πόλης
ο ουρανός μας κάπνιζε πολύ
άρπαξε βαρύ κρυολόγημα
τώρα σκίζονται τα σωθικά του
θα του κάνουμε κοφτές βεντούζες
να τραβήξουμε το κακό αίμα
μπορεί και να τον αφήσουμε λίγο να παίξει
με κουρδιστά αλογάκια
όπως συνήθιζε στα παιδικά του χρόνια
7
σήμερα σημαδέψαμε στον τοίχο
τ’ αρχέτυπα σύμβολα
περιστέρι ακροκέραμο φύλλo ελιάς
το λουλακί μιας πόρτας
το ζουζούνισμα της σφήκας
στ’ ανοιχτό σου παράθυρο
κάποιος έπαιζε πρωί πρωί
χαρούμενη ανοιξιάτικη βροχή
στο σαντούρι
έπειτα λύθηκε στο φως
βυθίστηκε στα χρώματα
αναδύθηκε με φτερά στους ώμους
άγγελος περνάει στο δρόμο
ραντίζει βούλες ροζ και πράσινες
στα φουστάνια των κοριτσιών
μυρώνει τα φιογκάκια τους
μα δε μπορεί ν’ αγγίξει
τα αινίγματά τους
είμαστε έτοιμοι
για την οικογενειακή φωτογραφία
περιμένουμε μόνο τη μικρή μας τη Μυρτώ
τη μέλλουσα γιαγιά μας
να κεντήσει ριζοβελονιά το πρώτο της στιχάκι
να προβάρει στον καθρέφτη
το πρώτο της φιλί
να φορέσει τ’ άσπρα σοσόνια της
8
αύριο ξημερώνει επέτειος μνήμης
για τη μυρουδιά του τζακιού στον αέρα
για το χιόνι που έτριζε κάτω απ’ τις γαλότσες
τα μεγάφωνα θα μεταδώσουν
το γενικό βήχα της πόλης
ο ουρανός μας κάπνιζε πολύ
άρπαξε βαρύ κρυολόγημα
τώρα σκίζονται τα σωθικά του
θα του κάνουμε κοφτές βεντούζες
να τραβήξουμε το κακό αίμα
μπορεί και να τον αφήσουμε λίγο να παίξει
με κουρδιστά αλογάκια
όπως συνήθιζε στα παιδικά του χρόνια
Βασίλης Πολύζος
Οδός Μαγνήτων ‘58
άγγελος στο δρόμο
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2004
Σημείωση
Το «Οδός Μαγνήτων ’58» είναι το μόνο ποίημα
που κράτησα μέχρι σήμερα εν ζωή από τη δεκαετία του ’60.
Είναι μια σπονδυλωτή σύνθεση από 8 ποιήματα γραμμένα
με φόντο (όχι ηθογραφικό, θέλω να πιστεύω) την πόλη του Βόλου
από τα μαθητικά μου χρόνια. Οι μόνες παρεμβάσεις σε σχέση
με το αρχικό κείμενο είναι το μονοτονικό, η αστιξία και η αλλαγή
του τίτλου (αρχικός τίτλος: μικρές πρωινές ήττες).
Εδώ το έβδομο και το όγδοο κομμάτι αυτής της σύνθεση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου