Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

Βασίλης Πολύζος, διστακτικό πρωινό / The Lady & the Unicorn


.
.
.............διστακτικό πρωινό

ο Αιμίλιος κάθισε στο τραπέζι παρέα με δυο κέρινα
ομοιώματα απ’ το Μουσείο της Madame T. φροντίζοντας
να μην κρεμάσουν τις φάτσες τους κοντά στο τζάκι

- λυπάμαι, είπε, δεν έκανα καμιά ετοιμασία, έχω μόνο
μια χαρτοσακούλα χάικου κι αυτά μπαγιάτικα, μπορώ
να σας βγάλω και λίγο φεγγάρι απ’ το ψυγείο, φοβάμαι
πως ίσως θα ’χει λήξει

σωπαίναμε
ένα σαλιγκάρι
μετρούσε με ανεξάντλητο σάλιο
το τζάμι

- τις Κυριακές, είπε, βρέχει αδιάκοπα στον αντικρινό
περιστεριώνα κι όταν σχολάει ο θυρωρός χτίζει
πίσω του την εξώπορτα

ένα γυμνό κορίτσι
διέσχισε τον κήπο αστραπιαία
καβάλα σε ηλιακό ποδήλατο

- γελάω, είπε, στρίβοντας σε τσιγαρόχαρτο ψιλοκομμένη,
μυρωδάτη ρίμα, με τις αγιάτρευτες πληγές των ποιητών,
η τραγωδία τους είναι μίμηση - κι όχι σπουδαία

Βασίλης Πολύζος, διστακτικό πρωινό
από το Ηλιακό Ποδήλατο, ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2003

The Lady & the Unicorn
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2004

2 σχόλια:

Θεοδώρα Τζόκα είπε...

με τις αγιάτρευτες πληγές των ποιητών,
η τραγωδία τους είναι μίμηση - κι όχι σπουδαία


):

Dizziland Reporter είπε...

Καλησπέρα, Teddie!
Το "διστακτικό πρωινό" κλείνει με μια αναφορά στον αριστοτελικό ορισμό της "τραγωδίας". Βέβαια εδώ η πρόταση λειτουργεί με αντίστροφη φορά. Μια από τις κακές συνήθειες του Αιμίλιου.
Β.