Έλενα
........................αφιέρωση
.................ex nunc
ένα σπλατς αίματος στον καθρέφτη
παραμορφώνει τα χίλια της πρόσωπα
τις χίλιες αναμονές της
τις χίλιες διαγραφές της
τα μοβ χείλη της
πίσω της
στον αόρατο τοίχο ένα καρφί
όπου κρέμασε το μαύρο μάξι παλτό της
έναν γυμνό πίνακα
μια τυφλή σονάτα
ένα σπινθηρογράφημα πάθους
έπειτα
στη νύχτα της ασφάλτου
με τα βαριά οχήματα αλαλάζοντα
δίπλα της
τυλίχτηκε στα γόνατά της
ένα κουβάρι
χωρίς είδος
χωρίς κάλλος
μια σιωπή που καταρρέει
κι ανασυντίθεται εσαεί
στα χέρια του ταχυδακτυλουργού
μετά την πτώση του ηλίου
βαδίζω στην έρημο μαζί της
πέρα από τις εφτά πύλες της σοφίας
όπου ποτέ δεν άνθισε κρίνος
Έλενα, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου από τη συλλογή
‘μια δεύτερη ανάγνωση του ποιητή Κ* και άλλα αμφίδρομα’
εκδ. Απόπειρα 2008
Μια σιωπή που ανασυντίθεται, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου, 2005
2 σχόλια:
σαν ταχυδακτυλουργός
στο άγγιγμα των δακτύλων σου
λέξεις απόλυτης σιωπής
ανασύνθεσες!
φιλί
ανασύνθεσης!
Ντέπι,
σκέψου στην έρημο με ποδήλατο
χωρίς αλυσίδες!
Κι ο ήλιος να καταρρέει μεσα σε απόλυτη μοβ σιγή!
Αιμ
Δημοσίευση σχολίου