Βασίλης Πολύζος, εκστρατεία

εκστρατεία

στην κορφή του ανεμοδείχτη ο αλέκτωρ
λάλησε τρεις φορές
φυσώντας ο βοριάς αλάτι
in memoriam

δέκα οργιές πέρα απ’ την ακτή
αφήσαν οι συντρόφοι τα κομμένα χέρια τους
στην κουπαστή
και κολυμπούσαν ύπτιοι κατά την Τροία

stormy weather, boys,
φώναζε μεθυσμένος από ομίχλη ο ναύκληρος
ξεχάσαμε το καραβόσκυλο στην ξέρα
και τώρα θα γυρίζει αδέσποτο μες στη βροχή
μυρίζοντας ένα ένα τ’ αρμυρίκια
ώσπου να του σφυρίξει απ’ το παλάτι η Ελένη


εκστρατεία
ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από το βιβλίο Ηλιακό ποδήλατο
ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2003

εκστρατεία

εικαστικό του Βασίλη Πολύζου
2014

Βασίλης Πολύζος / JACKPOT

JACKPOT

από κείνη τη μέρα
μα το δία
μίσησα τη βροχή
είπε η Marie-Δανάη

έπειτα με προξέναψαν
σε πλούσιο γαιοκτήμονα
στο Bath
με κατέβασαν στα ρωμαϊκά λουτρά
νυφούλα
με χαίνουσα πληγή χαμηλά

έχω ξανάρθει εδώ τους είπα
στην κίτρινη φάση μου
εδώ συνήθιζε το φρόνιμο φίδι
να πίνει νερό

κι ήταν οι ίδιοι άνθρωποι
στο παραπέτο της γέφυρας
κάπως φλωρεντίνοι βέβαια
τότες είχαν φτερά

την άνοιξη τα δέντρα
διάβαζαν μυθολογία
κάθε πρωί οι αλεπούδες
ανέβαζαν δέκατα
ήμουν κι εγώ στα πρόθυρα της φυματίωσης

ταξίδεψα με το τρένο πολλές φορές
τους είπα
σ’ αυτά τα τοπία
με τις ήμερες αγελάδες και τα σύννεφα
επί αδριανού και αντωνίνου πίου
anno domini
κι ο καλός μου δούλευε
πορτιέρης σε βεσπασιανές
οι τσέπες του γεμάτες τρύπια κέρματα
που μύριζαν


Βασίλης Πολύζος
JACKPOT

από Το ταξίδι του Αιμίλιου στην Έρημη Χώρα

εκδ. ΕΡΙΦΥΛΗ 2008

JACKPOT
εικαστικό του Βασίλη Πολύζου
2014

 

Βασίλης Πολύζος / Μικρά Ξύλινα, Γίνε κι Εσύ

Γίνε κι Εσύ Επώνυμος!
Συμφέρει!

Βασίλης Πολύζος
Γίνε κι Εσύ
(Μικρά Ξύλινα)
ΔΙΑΥΛΟΣ 10 – ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΑ
1987-1988

anonymity
εικαστικό του Βασίλη Πολύζου
2014

Βασίλης Πολύζος / διαβάζοντας ένα από τα "12+1 μοναχικά ποιήματα"

λόγος κατηχητικός

λόγος παρελθών και λόγος μέλλων
ορίζουν το παράλογο παρόν

οι άνθρωποι που ξέραμε
οι φίλοι γύρω από μια φωτιά
τι έγιναν;
λέξεις κομμένες στα δύο;
νευρική βροχή εγχόρδων;
καμπάνες μικροσκοπικές
με ασημένιο γέλιο;
ο δρόμος έφυγε δια ξηράς
άφησε πάντως λάσπη αρκετή
για τα πέταλα των αλόγων
μαζί πήραν των ομματιών τους
οι τρεις θείες γνωστού μας ποιητή
τα ονόματά τους ως συνήθως
Ευτέρπη Ευφροσύνη Ευάδνη
ίσως και κάποια άλλα σ’ άλλον τόμο
πάντως ήταν γνωστές στους παροικούντες
για τα παρθενικά φιογκάκια τους
για τις πρώιμες πασχαλιές τους
για τον εσπερινό αυνανισμό τους
και τώρα ταξιδεύουν προς δυσμάς
ανήμερα Ελπίδος Πίστεως κι Αγάπης
με άμαξα μουσείου τύπου Βικτωρίας
έμεινε λοιπόν ο κήπος έρημος
χωρίς ελληνικούς υάκινθους
τα σύνεργα της μαγικής παρατημένα
αν πέσει ό μη γένοιτο βαρύς χειμώνας
ναι μεν θα φουσκώσουν τα πηγάδια μας
όμως θα κάψουμε τα τελευταία βιβλία μας
θα κάψουμε τους διαλογισμούς μας
θα κάψουμε τα εις εμαυτόν τα de profundis μας
που περιφέραμε από δωμάτιο σε δωμάτιο
θα κάψουμε εν ανάγκη
και το μικρό παιδί του γείτονα
που το χαϊδεύαμε με πατρική στοργή
  στις εορτές των νηστειών

 ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΟΛΥΖΟΣ
λόγος κατηχητικός
από τα
12+1 μοναχικά ποιήματα
ΕΡΙΦΥΛΗ 2005


video
Ο Βασίλης Πολύζος
διαβάζει το ποίημα
λόγος κατηχητικός


φωτογραφία
φίλοι γύρω από μια φωτιά
η Γεωργία Δαλδάκη
ο Αντώνης Ρουπακιώτης
ο Βασίλης Πολύζος
ο Βασίλης Λαλιώτης
στη Στοά του Βιβλίου
Δεκέμβρης 2001

Βασίλης Πολύζος / ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΣΜΟΙ

Βασίλης Πολύζος
ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΣΜΟΙ

ένα γραμμόφωνο με λαιμό κύκνου
κι η βιεννέζικη καρέκλα για την Έρικα
στην άκρη της λίμνης

το καλοκαίρι προσπεράσαμε
τις μυρουδιές του δάσους
όσο κρατούσε ακόμη τη βροχή στο βλέμμα της

δίπλα στο ρυάκι
έλυσα τα μποτάκια της

φιλιά φιλιά
kisses kisses
στα χαμόκλαδα φτεροκοπούσαν κίσσες

αύριο θα περάσει ο ταχυδρόμος
με την τσάντα του γεμάτη πρόσωπα
πίσω από φυλλωσιές
γεμάτη χρώματα ψιθυριστά
θ’αφήσει στην πόρτα του κήπου
ένα θρόισμα φτερών


ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΣΜΟΙ
ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από την Κρεολή Σελήνη
ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2010

καθιστό κορίτσι
εικαστικό του Βασίλη Πολύζου
2012

Βασίλης Πολύζος / Μικρά Ξύλινα, καταμεσήμερο

καταμεσήμερο
σου βάζει ο ίσκιος σου
τρικλοποδιά


Βασίλης Πολύζος

καταμεσήμερο
(Μικρά Ξύλινα)

Επίλογοι και άλλα Κεκραγάρια

ΕΡΙΦΥΛΗ 1999

high noon
εικαστικό του Βασίλη Πολύζου
2014

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ / Ομπρέλες του Σεπτέμβρη

Βασίλης Πολύζος
ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

ελαφρά τη καρδία
ο αγέρας πήρε τα καπέλα μας
τις ομπρέλες μας
τις ρίμες που πετούσαμε στην άμμο
για τα σπουργίτια

είπες θα κρυφτώ πίσω από κείνο
το μοναχικό σύννεφο
με το τατουάζ στον ώμο του
κι όταν ξανάρθω
θα είμαι πριν από πολύ καιρό

θα είμαι ένα τηλεγράφημα
από επαρχιακό σταθμό
ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα
τις μέρες που φορούσα τ’ άσπρα γάντια μου



Βασίλης Πολύζος, ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
από το βιβλίο Κρεολή Σελήνη
ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2010

Ομπρέλες του Σεπτέμβρη
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2004

 

DIZZILAND / φαρμακολύτρια

φαρμακολύτρια

Αυτή την πόλη δεν την ξέρω, δε θυμάμαι
πώς φύτρωσαν αυτά τα σιδερένια νύχια
στα δάχτυλα του ορίζοντα.
Θυμάμαι το ενυδρείο των μικρών ερώτων
και τις παράγκες με τα εαρινά ανθέμια
απ’ τις πληγές τους έτρεχε ο Απρίλης
γλυκόπικρος, καθώς το γάλα της συκομουριάς
στην εμπασιά τους ένα οικείο σκιάχτρο
τυφλωμένο απ’ το αιφνίδιο μεσημέρι
βάζοντας πότε πότε αντήλιο την παλάμη.

Πάει καιρός τώρα που φύγαν οι γειτόνοι
αφήνοντας το ψόφιο καναρίνι στο μπαλκόνι.

―Ευτυχώς, λέει η Κρισταμπέλ, θά ’ρθει το βράδυ
να σταθεί πάνω απ’ τις άδειες πολεμίστρες
η Σελήνη η Φιδοκρατούσα, η Φαρμακολύτρια
σέρνοντας πίσω της μια θάλασσα πορτοκαλιές
σαν τη νυχτιά που αγαπηθήκαμε ακουμπώντας
τους ψιθύρους μας στο πεζούλι του κήπου
τινάζοντας απ’ τα μαλλιά μας χούφτες το χρυσάφι.


 Βασίλης Πολύζος
φαρμακολύτρια
DIZZILAND
εκδ. Εριφύλη 2001

εικόνα
μετείκασμα του Βασίλη Πολύζου
2012

παραβολές σε κλίμακα μνημονιακή ματζόρε / σ' ένα παπόρο μέσα

Κώστας Καρυωτάκης, Νύχτα / η μυρωμένη λύπη των τριαντάφυλλων

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ
Νύχτα

Στις μεσονύχτιες στράτες περπατάνε
αποσταμένοι οι έρωτες
κι οι γρίλιες των παράθυρων εστάξανε
τον πόνο που κρατάνε

Στις στέγες εκρεμάστη το φεγγάρι
σκυμμένο προς τα δάκρυα του
κι η μυρωμένη λύπη των τριαντάφυλλων
το δρόμο της θα πάρει

Ολόρθο το φανάρι μας σωπαίνει
χλωμό και μυστηριώδικο
κι η πόρτα του σπιτιού μου είναι σα ν' άνοιξε
και λείψανο να βγαίνει.

Σαρκάζει το κρεβάτι τη χαρά τους
κι αυτοί λέν πως έτριξε·
δε λεν πως το κρεβάτι οραματίζεται
μελλοντικούς θανάτους.

Και κλαίνε οι αμανέδες στις ταβέρνες
τη νύχτα την αστρόφεγγη
που θα' πρεπε η αγάπη ναν την έπινε
και παίζουν οι λατέρνες.

Χυμένες στα ποτήρια καρτερούνε
οι λησμονιές γλυκύτατες·
οι χίμαιρες τώρα θα ειπούν το λόγο τους
και οι άνθρωποι θ' ακούνε

Καθημερνών χαμώνε κοιμητήρι
το πάρκον ανατρίχιασε
την ώρα που νεκρός κάποιος εκίνησε
να πάει στη χλόη να γείρει.

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ
Νύχτα

Ο πόνος του ανθρώπου και των πραμάτων
1919

η μυρωμένη λύπη των τριαντάφυλλων
εικαστικό του Βασίλη Πολύζου
2014