Βασίλης Πολύζος
DRUMMER DREAMER
η εταιρεία σιδηροδρόμων
απέσυρε τα φορτηγά βαγόνια
άνδρες 24 ίπποι 6
έτσι φτάσαμε προ των πυλών
κατά την κρίση του ο καθένας
χωρίς τροχαϊκό ρυθμό
με το νυχτερινό αμμοχάλικο
να τρίζει κάτω απ’ τις πατούσες μας
κάποτε ήμαστε
αφηρημένες έννοιες
φαεσφόροι
μικροί καβάφηδες με μάτια φιμέ
μισοπώγωνες
κάποιοι αρέσκονταν σε μνήμες ταβερνείων
με απολογητικά γερόντια
άνθρωπος ωσεί χόρτος
τί εμοί και σοι φτωχή μου groupie?
την αυγή ξεκλειδώσαμε
τους δροσερούς υπνόσακους
περιμένοντας τους γλάρους
να οδηγήσουν τα κύματα στην αμμουδιά
να προβάλει ο ήλιος
βγάζοντας με αβρότητα δακτύλων
το ψάθινο καπέλο του
υποκλινέστατος
έπειτα ήρθε ο άνεμος
κι ο δημοτικός φωτισμός στο πάρκο
τα πεύκα κούμπωσαν τα πανωφόρια τους
τύλιξαν με κασκόλ
τις μαύρες μνήμες τους
την εποχή εκείνη
αν διάλεγα το όνομά μου
θα ήθελα να μ’ έλεγαν Ευσέβιο
ή Νικάνορα΄
ή Οδυσσέα
ή Έσδρα
ή Ανάχαρσι
ήμουν ακόμα πρόθυμος
να υπογράψω δήλωση
ως δωρητής οργάνων παλλομένων
ή έστω ως Θεός ετάζων
καρδίας και νεφρούς
τώρα έχτισα τη δική μου βαβέλ
και δεν θα τους ζητήσω άλλες λέξεις
παρεκτός σιωπή αλειμμένη με μίνιο
για να κρατάει στο χρόνο
με μια κερκίδα
και μια ωλένη
θα παίξω ντραμς
για την Ελένη
DRUMMER DREAMER
ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από την Επιστροφή στη Διζιλάνδη
© Βασίλης Πολύζος 2003-2004
Ελένη
εικαστικό του Βασίλη Πολύζου
2012
DRUMMER DREAMER
η εταιρεία σιδηροδρόμων
απέσυρε τα φορτηγά βαγόνια
άνδρες 24 ίπποι 6
έτσι φτάσαμε προ των πυλών
κατά την κρίση του ο καθένας
χωρίς τροχαϊκό ρυθμό
με το νυχτερινό αμμοχάλικο
να τρίζει κάτω απ’ τις πατούσες μας
κάποτε ήμαστε
αφηρημένες έννοιες
φαεσφόροι
μικροί καβάφηδες με μάτια φιμέ
μισοπώγωνες
κάποιοι αρέσκονταν σε μνήμες ταβερνείων
με απολογητικά γερόντια
άνθρωπος ωσεί χόρτος
τί εμοί και σοι φτωχή μου groupie?
την αυγή ξεκλειδώσαμε
τους δροσερούς υπνόσακους
περιμένοντας τους γλάρους
να οδηγήσουν τα κύματα στην αμμουδιά
να προβάλει ο ήλιος
βγάζοντας με αβρότητα δακτύλων
το ψάθινο καπέλο του
υποκλινέστατος
έπειτα ήρθε ο άνεμος
κι ο δημοτικός φωτισμός στο πάρκο
τα πεύκα κούμπωσαν τα πανωφόρια τους
τύλιξαν με κασκόλ
τις μαύρες μνήμες τους
την εποχή εκείνη
αν διάλεγα το όνομά μου
θα ήθελα να μ’ έλεγαν Ευσέβιο
ή Νικάνορα΄
ή Οδυσσέα
ή Έσδρα
ή Ανάχαρσι
ήμουν ακόμα πρόθυμος
να υπογράψω δήλωση
ως δωρητής οργάνων παλλομένων
ή έστω ως Θεός ετάζων
καρδίας και νεφρούς
τώρα έχτισα τη δική μου βαβέλ
και δεν θα τους ζητήσω άλλες λέξεις
παρεκτός σιωπή αλειμμένη με μίνιο
για να κρατάει στο χρόνο
με μια κερκίδα
και μια ωλένη
θα παίξω ντραμς
για την Ελένη
DRUMMER DREAMER
ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από την Επιστροφή στη Διζιλάνδη
© Βασίλης Πολύζος 2003-2004
Ελένη
εικαστικό του Βασίλη Πολύζου
2012