Βασίλης Πολύζος, εκ νέου

.

εκ νέου
.

έβγαλα το περσινό μου δέρμα
για ανακύκλωση
ήταν άλλωστε τριμμένο στις ραφές
και τετριμμένο
τα κορδόνια του σπασμένα
η γενειάδα ξεφτισμένη

.
είπα
αυτή είναι η χώρα που γεννήθηκα
με τη λαλιά του κούκου
με το μπλε φεγγάρι
με τα σεβάσμια ποτάμια
με τις μαγικές θεραπείες
της ταραντέλας
.

έβγαλα το περσινό μου δέρμα

κι ο Άγγελος του Ροκ

έγραψε στον Άγγελο της Ρέγκε

ουκ oίδα τον άνθρωπον

.

Βασίλης Πολύζος, εκ νέου

από τα ποιήματα προς ρωμαίους

© Βασίλης Πολυζος 2002-2003

.

Η Όλγα και η Μυρτώ ως άγγελοι, photo by Vassilis Polyzos

κιτς / ο ήλιος λάμπει στο προκάτ μπετόν

κιτς

βυθισμένα σκαριά

βυθισμένα κορίτσια

Ελευθερία Α.

Ελευθερία Β.

Ελευθερία Γ.

και ούτω καθεξής

μέχρις εξαντλήσεως του αλφαβήτου

κρατάνε τα λυχνάρια τους

στην επιφάνεια του νερού

μόλις και μετά βίας

τραγουδούν στην ταράτσα

castrati γάτοι

κι οι τενορίνοι
εν ειρήνη

ο πίνων μου το αίμα
εν εμοί μένει

περιμένει

ώρα πρωινή

ο ήλιος λάμπει στο προκάτ μπετόν

στο στιλβωμένο γρανίτη

here comes Mr Kipling

his muscles a-rippling

he sits and shits

and spits and pats

his shitty spats

ώρα πρωινή το φως αυτοκτονεί

ω πόλις πόλις police police

civitas dei
αχ ν’ άνοιγαν οι πύλες τ’ ουρανού

να πρόβαλλε η ωραία μυλωνού

κιτς, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από το βιβλίο
μια δεύτερη ανάγνωση του ποιητή Κ και άλλα αμφίδρομα
εκδ. ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2008

εικόνα: δημοσίευμα της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

DIZZILAND, μακαρισμοί

.
.
μακαρισμοί

Μακάριοι οι ρακοσυλλέκτες
ότι αυτοί θα κληρονομήσουν
τ’ απομεινάρια του φεγγαριού.

Μακάριοι οι βαλσαμωτές των ανέμων
ότι αυτοί θα κυβερνήσουν
το μουσείο των πουλιών.

Μακάριοι οι ελεγκτές
των υπόγειων διαδρομών
ότι αυτοί θα μελετήσουν
τα τετράδια των αγγέλων.

Μακάριοι οι φυσητές του γυαλιού
ότι το πνεύμα αυτών κρύσταλλος.

Μακάριοι οι αιθεροβάμονες
ότι ο μισθός αυτών πολύς εν τοις ουρανοίς.

Βασίλης Πολύζος, μακαρισμοί
από το βιβλίο DIZZILAND, εκδ. ΕΡΙΦΥΛΗ 2001

Εικόνα επάνω: DIZZILAND, το εξώφυλλο της έκδοσης

απογραφή κενού / ο Αιμίλιος και το ποδήλατο χωρίς αλυσίδες

απογραφή κενού
του Βασίλη Πολύζου

παρόλο που τα ’χα καλά φυλαγμένα

και εκτός λογικής laissez-faire

τα ποντίκια μού φάγανε

όλα μου τα πολύτιμα κειμήλια

και πιο συγκεκριμένα:

πέντε σχήματα λόγου

παλιά μεν αλλά σε καλή κατάσταση

το δάσος που φορούσα κατάσαρκα

όταν χιόνιζε

την ηλεκτρική Ηλέκτρα

που ζέσταινε τα βράδια μου

(the leggiest woman!)

τη δοτική και την κλητική πτώση της Μόνικα

τη γηραιά Αλβιόνα

τρεις φίλους δεινούς αντιγραφείς

δύο βαλτόπαπιες

μια μεταμοντέρνα καρδερίνα

τη μεγάλη σφραγίδα του Κράτους

το φτερωτό Βελεστίνο

τον Adam τον εβραίο

και τον Smith το σκωτσέζο

τρία χάρτινα ναπολεόνια

δυο χρυσά λουδοβίκια
την αττική δραχμή

τους αδελφούς τού Μαρξ

ένα χρυσόδετο τετραβάγγελο

του εκ μητρός τρίτου θείου μου

ονόματι Avunculus Maximus

τις αναμονές των ταρατσών

μια μούλα χρυσοκάπουλη

ένα ζευγάρι γαλότσες

δέκα τόμους

από την Ιστορία της Ανθρωπότητος

και τα Άπαντα του Λέοντος Τολστόι

και το χειρότερο

δεν άφησαν ούτε μια λέξη αροκάνιστη

από τις εύφημες μνείες μου

απογραφή κενού © Βασίλης Πολύζος 2004

γαλλική αφίσα: ο Αιμίλιος και το ποδήλατο χωρίς αλυσίδες
Η αφίσα είναι προσφορά στη σελίδα

του φίλου Λευτέρη Τσαχάλη από την εποχή του Παρισιού

Βασίλης Πολύζος, από τα ποιήματα του Στρέφη: Δοξαστικό (Απρίλης 1984)

.................Δοξαστικό

Δόξα σ’αυτούς που σκέφτονται πριν από σένα

για λογαριασμό σου. Για να μπορείς να ταξιδεύεις

ανενόχλητος πάνω σσις ράγες σου.

Δόξα στον Διαφημιστή. Που κοπιάζει

να σου πλύνει τον εγκέφαλο,

να σε ρυθμίσει στις σωστές επιλογές,

να προσαρμόσει την αδέξια φάτσα σου

στο τελευταίο βιονικό μοντέλο του.

Δόξα στο Γραφειοκράτη. Που φροντίζει

να επισημοποιεί την ύπαρξή σου
με σφραγίδες και υπογραφές.

Που σε κατοχυρώνει με το κύρος της ιεραρχίας του.

Δόξα στον Καπιταλιστή. Που ξενυχτάει για σένα

μελετώντας την ιπποδύναμη των μπράτσων σου,

τη γεωγραφία των χωραφιών σου,

τις περιττές θερμίδες στο φαΐ σου. Και δέχεται

να σ’ τ’ ανταλλάξει με γενναίο αντίτιμο ονείρων.

Δόξα σ’ αυτούς που σκέφτονται πριν από μας

για μας. Για να κοιμόμαστε μακάριοι.

Δοξαστικό, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου

Δημοσιεύτηκε στη μηνιαία έκδοση «ο στρέφης», φύλλο 9, Απρίλης 1984

Περιλήφθηκε στο βιβλίο «Επίλογοι και άλλα Κεκραγάρια»

του Βασίλη Πολύζου

που εκδόθηκε από το Ιδεόγραμμα-Εριφύλη στα 1999

Αιμίλιος, a portrait by Helen

Βασίλης Πολύζος, αφίσες στον τοίχο / exposure

αφίσες στον τοίχο

πόσο μας έλειψε ο θαυματοποιός
ή θα ’λεγα ο αλχημιστής
που έτρεπε τα ετερώνυμα σε ομώνυμα
που έτρεπε το αίμα σε νερό
και αντιστρόφως

πόσο μας έλειψε η φίλη
που ’φυγε business class για Λισαβόνα
χωρίς εσώρουχα
κρύβοντας στο φουστάνι της
μια αίσθηση καλλιγραφίας

εκείνοι πήγαιναν μπροστά
κι όλο ξεμάκραιναν κι αραίωναν
έβγαλαν κόκκο
ενώθηκαν με την απέραντη έρημο

έμεινα εδώ
προσάρμοσα στο σώμα μου το χρόνο
έκοψα το δωμάτιο στα μέτρα μου
εγώ και ο σωσίας μου
ο αναμορφωτής της όπερας
ο δαίμων του μπελκάντο

ας είχαμε τουλάχιστον
λίγο μπαρόκ
ή λίγο ροκ
έστω έναν λογαριασμό χωρίς τον ξενοδόχο
έστω μια βρύση-σταγονόμετρο
για διψασμένους ερωδιούς

δυστυχώς
μας πρόδωσαν οι σύνδεσμοι
και οι προθέσεις
κι οι τελικές προτάσεις τους

Βασίλης Πολύζος, αφίσες στον τοίχο

από το βιβλίο 12+1 μοναχικά ποιήματα (ΕΡΙΦΥΛΗ 2005)

exposure, an image by Vassilis Polyzos 2009

Βασίλης Πολύζος, zebra crossing

.

zebra crossing

πότε ήρθαν κι άραξαν

στην μπροστινή μου αυλή
αυτά τ’ ατμόπλοια
με τα σβησμένα ονόματα
με τις σβησμένες μηχανές
με τα σβησμένα δρομολόγια
μ’ ένα φάντασμα σκύλου
στο σάπιο κατάστρωμα
ν’ αλυχτάει ξημερώνοντας

των αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ

δεν ήταν βέβαια

η τυχερή μου μέρα
αφού παρέπλευσα αβλαβής
τον ανεμόεντα κάβο-Έλιοτ
να στήσω τις πατούσες μου εκατέρωθεν
της μεσημβρίας Γκρήνουιτς
να πάρω πιστοποιητικό
ελεύθερης ναυσιπλοΐας

επιφυλάσσομαι
όταν θα συμπληρώσω πια τη θάλασσα
όταν θα συμπληρώσω τα ιερά βουνά
αύτανδρα μ’ όλους τους προσκυνητές τους
όταν θα συμπληρώσω το φθαρτό μου σώμα
χωρίς ένα σπασμένο κόκαλο
να ταξιδέψω στο ρηχό ποτάμι
που ονειρεύομαι παιδιόθεν
και πίσω από τις καλαμιές
μεσούντος θέρους να μου γνέφει
μια ολόγυμνη γυναίκα
μια μαύρη Ναυσικά
που παίζει με το φως
που παίζει με τους ίσκιους

.

zebra crossing, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου από το βιβλίο
μια δεύτερη ανάγνωση του ποιητή Κ* και άλλα αμφίδρομα

εκδ. ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2008

zebra crossing X, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2010

Βασίλης Πολύζος, Βιέννη ώρα 2 νυχτερινή: η ξεναγός με τις 4 γλώσσες

Βιέννη ώρα 2 νυχτερινή: διάλογος

Η ξεναγός μου είχε πορτοκαλή νοτιά στα χείλη της
στο στόμα της τέσσερεις γλώσσες
γλιστρώντας απ’ τη μια στην άλλη αβίαστα.
―Hier ist, dear friend, ze Griechen Beisl
ze Greek taverna, l’osteria greca
κι εδώ το τατουάζ στον ώμο μου
μπορείτε να το αγγίξετε
έχω ένα ίδιο στον αριστερό γλουτό μου
maybe ich vill oblige you anozer time.
―Μαντάμ, liebe Fräulein,
δείξτε μου στο ταβάνι, σας παρακαλώ
του Ρήγα του Φεραίου την υπογραφή
που καθώς λένε σύχναζε σ’ αυτό το στέκι.
―Es tut mir Leid, I’ve never met zat gentleman
από δω πέρασαν προχτές οι τρεις τενόροι
και πέρσι, αν το πιστεύετε, η Μαντόνα
έχω ένα αυτόγραφο an meiner rechten Brust
don’t touch me, please, mein Schatz, you naughty boy.
―Ο Ρήγας ήταν ήρωας και μάρτυρας,
wie sagt man, a forerunner of the Greek Revolutión
a scholar and a great lover, too.
―Tonight I feel un peu plus de tristesse, my love,
έκανα μια ψηλάφηση κι αυτό που βρήκα
στο στήθος μου c’est ne pas bon, Herr Doktor,
c’est wie eine Bohne, wie viele Bohnen.
My child, μου’ πε ο Επίσκοπος, you feel your sins
you are full of beans, count your blessings.
.
Βιέννη, ώρα 2 νυχτερινή, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από τη συλλογή "προς ρωμαίους", 2002-2003
.
Ο Αιμίλιος και το Αίνιγμα της Βιεννέζικης Σφίγγας
a photo by Helen L.